-
1 zderzać się
-
2 zderzać się
zderzać się [zdɛʒaʨ̑ ɕɛ] < perf zderzyć się>vr zusammenstoßen, zusammenprallen -
3 zderzać się
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zderzać się
-
4 zderzać się
несов.ста́лкиваться -
5 zderzać\ się
несов. сталкиваться -
6 zderzać się
1. стикатися;2. розбиватися, зазнавати аварії -
7 zderzyć się
zderzyć się →LINK="zderzać się" zderzać się -
8 zderzyć się
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zderzyć się
-
9 collide
[kə'laɪd]vi* * *(to strike together (usually accidentally) with great force: The cars collided in the fog; The van collided with a lorry.) zderzać się -
10 crash
[kræʃ] 1. n 2. vt 3. viplane, car rozbijać się (rozbić się perf); two cars zderzać się (zderzyć się perf); glass, cup roztrzaskiwać się (roztrzaskać się perf); market, firm upadać (upaść perf)to crash into — wpadać (wpaść perf) na +acc
* * *[kræʃ] 1. noun1) (a noise as of heavy things breaking or falling on something hard: I heard a crash, and looked round to see that he'd dropped all the plates.) łomot2) (a collision: There was a crash involving three cars.) kraksa3) (a failure of a business etc: the Wall Street crash.) krach4) (a sudden failure of a computer: A computer crash is very costly.)2. verb1) (to (cause to) fall with a loud noise: The glass crashed to the floor.) runąć z łoskotem2) (to drive or be driven violently (against, into): He crashed (his car); His car crashed into a wall.) rozbijać, wjeżdżać3) ((of aircraft) to land or be landed in such a way as to be damaged or destroyed: His plane crashed in the mountains.) rozbijać się4) ((of a business) to fail.) upadać5) (to force one's way noisily (through, into): He crashed through the undergrowth.) pchać się6) ((of a computer) to stop working suddenly: If the computer crashes, we may lose all our files.)3. adjective(rapid and concentrated: a crash course in computer technology.) przyspieszony- crash-land -
11 zderz|yć
pf — zderz|ać impf Ⅰ vt 1. (spowodować uderzanie o siebie) to induce collision of 2. książk. (zestawić) to confront- zderzyć historię ze współczesnością to confront history with the present dayⅡ zderzyć się — zderzać się 1. (wpaść na siebie) to collide, to crash- dwa samochody zderzyły się czołowo the two cars met head-on- zderzyli się z autobusem they crashed their car into a bus- zderzyliśmy się w korytarzu we collided (with each other) in the corridor- wkrótce kometa zderzy się z Jowiszem soon the comet will crash into the surface of Jupiter2. książk. (o dwóch skrajnościach) to meet head-on- ideały zderzają się z rzeczywistością ideals and reality meet head-onThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zderz|yć
-
12 geraten
* vi s1) dosta(wa)ć się, wpadaćaneinander geráten — zderzać się
in Streit geráten — posprzeczać się
in Vergessenheit geráten — pójść w zapomnienie
2) ( gelingen) uda(wa)ć się -
13 wpadać
wpadać w zachwyt — to rave, to enthuse
* * *ipf.1. (= dostawać się do wnętrza) fall; wpaść w poślizg go into a skid; wpaść w pułapkę be caught in a trap; wpaść w niepowołane ręce fall into the wrong hands; wpaść w czyjeś ramiona fall into sb's arms; wpaść w wir pracy threw o.s. into work; wpaść w tarapaty get into trouble; wpaść w długi fall l. get into debt; wpaść komuś w oko catch l. take sb's fancy; wpadło mi coś do oka sth has got into my eye; to wpada w oczy it catches attention; wpaść komuś w słowo interrupt sb; wpaść z deszczu pod rynnę fall out of the frying pan into the fire; wpaść jak śliwka w kompot get into serious trouble, pot. be in deep shit; brać, co wpadnie w ręce take whatever is available; piłka wpadła do bramki the ball went into the goal; ta melodia wpadła mi w ucho I like that tune; samo mi wpadło w ręce I found l. came across it by chance; wpadł mi do głowy pomysł I've hit upon an idea; wpadło mi parę groszy I earned some extra money; kto pod kim dołki kopie, sam w nie wpada he that mischief hatches, mischief catches; who digs a pit for another, falls into it himself; who makes a snare for another, falls into it himself.2. (= wbiegać z impetem) rush into, storm into; wpadł do pokoju szukając Ewy he rushed into the room in search of Eve.3. pot. (= odwiedzać kogoś) call on; wpaść po kogoś pick sb up; wpaść jak po ogień come and leave in a great hurry; wpadnij do mnie wieczorem call on me tonight.4. (= dostawać się pod coś) get under, fall under; wpaść pod samochód be knocked down l. over by a car.5. (= zderzać się) run; wpaść na drzewo run into a tree.6. (= mimowolnie natrafiać na kogoś, na coś) bump into, come across; wpaść na kogoś bump into sb; wpaść na ślad czegoś find a trace of sth; wpaść na pomysł hit upon an idea.7. (= być opanowanym przez uczucie) be overcome, fall into; wpaść w dobry humor be in a good mood; wpaść w gniew fly into a rage; wpaść w zachwyt go into raptures over sth; wpadać w panikę start to panic; wpaść w nałóg fall l. get into a habit; wpaść w przesadę start exaggerating.8. (= być zdekonspirowanym) be exposed l. uncovered.9. tylko ipf. (= uchodzić) flow into; rzeka wpada do morza river flows into the sea.10. tylko ipf. (= nabierać cech czegoś) verge; niebieski wpadający w szary blue turning grey, blue verging on grey; zob. t. wpaść.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wpadać
-
14 сталкиваться
stykać się, ścierać się, zderzać się -
15 uderzać
\uderzać kogoś [w coś] jdn [in etw +akk ] stoßen, jdm einen Schlag [ lub Stoß] versetzenII. vi1) ( tłuc)\uderzać w coś czymś etw +akk mit etw einschlagen2) ( spadać na)grad uderzał w szybę der Hagel schlug gegen die Scheiben\uderzać na kogoś/coś auf jdn/etw prallen [ lub niederprasseln]4) ( nacierać) armia: angreifen, vorstoßenuderzyło mnie, że... es fiel mir auf, dass...IV. vr1) ( potrącać przypadkowo)\uderzać się o coś sich +akk an etw +dat [ lub gegen etw] stoßen2) ( dotykać celowo)\uderzać się w czoło sich +akk an die Stirn tippen [ lub greifen]3) ( zderzać się) zusammenstoßen -
16 run into
vt fusperson, fence, post wpadać (wpaść perf) na +acc; problems napotykać (napotkać perf); another vehicle zderzać się (zderzyć się perf) z +instrto run into debt/trouble — wpadać (wpaść perf) w długi/kłopoty
* * *1) (to meet: I ran into her in the street.) wpaść na2) (to crash into or collide with: The car ran into a lamp-post.) wpaść na -
17 aufprallen
vi s -
18 cannon
['kænən]pl cannon or cannons, narmata f, działo nt* * *['kænən] 1. plurals - cannons, cannon; noun(a type of large gun used formerly, mounted on a carriage.) armata, działo2. verb((with into) to hit or collide with: He came rushing round the corner and cannoned into me.) zderzać się, wpadać -
19 zusammenstoßen
zu'sammenstoßen v/i ( irr; sn) zderzać <- rzyć> się; Grundstücke stykać się; fig ścierać < zetrzeć> się;frontal zusammenstoßen zderzać <- rzyć> się czołowo -
20 aufeinander
aufein'ander adv jeden na drugi oder drugim, jedno na drugie oder drugim, jedna na drugą oder drugiej; wzajemnie;aufeinander angewiesen sein zależeć nawzajem od siebie;aufeinander folgen następować <- stąpić> po sobie;aufeinander pressen ściskać <- snąć>;aufeinander treffen spot(y)kać się
- 1
- 2
См. также в других словарях:
zderzać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, zderzać sięam się, zderzać sięa się, zderzać sięają się {{/stl 8}}– zderzyć się {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, zderzać sięrzę się, zderzać sięrzy się {{/stl 8}}{{stl 7}} poruszając się, uderzać o siebie, wpadać na … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zderzać się — → zderzyć się … Słownik języka polskiego
rozbijać się — I – rozbić się {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} ulegać rozbiciu, zniszczeniu; rozpadać się na części wskutek uderzenia, upadku itp. : {{/stl 7}}{{stl 10}}Oba samochody rozbiły się w wypadku. Dzbanek rozbił się o… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
walić się — I – walnąć się {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} uderzać samego siebie, uderzać się niechcący : {{/stl 7}}{{stl 10}}Walić się w piersi ze skruchą. Walnąć się o wystający korzeń. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zderzyć się — dk VIb, zderzyć sięrzę się, zderzyć sięrzysz się, zderz się, zderzyć sięrzył się zderzać się ndk I, zderzyć sięam się, zderzyć sięasz się, zderzyć sięają się, zderzyć sięaj się, zderzyć sięał się «uderzyć o siebie, wpaść na siebie z pewną siłą»… … Słownik języka polskiego
uderzać się – uderzyć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} stykać się gwałtownie jakąś częścią ciała z czymś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Uderzył się kolanem o szafę. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} zadawać… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
stukać się – stuknąć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} uderzać jakąś częścią ciała w coś twardego; zderzać się z czymś (twardym) : {{/stl 7}}{{stl 10}}Stuknął się czołem we framugę drzwi. Stuknęła się lekko w łokieć. {{/stl 10}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zderzyć się — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}zderzać się {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
stukać — ndk I, stukaćam, stukaćasz, stukaćają, stukaćaj, stukaćał stuknąć dk Va, stukaćnę, stukaćniesz, stukaćnij, stukaćnął, stukaćnęła, stukaćnęli, stukaćnąwszy 1. «uderzając czymś (zwykle twardym) w coś twardego, powodować charakterystyczny odgłos;… … Słownik języka polskiego
włazić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIa, włazićwłażę, włazićzi, właź {{/stl 8}}– wleźć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Vc, wlezę, wlezie, wleź, wlazł, wleźli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} wchodzić… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
z- — (w wyrazach, których tematy rozpoczynają się na samogłoskę lub spółgłoskę dźwięczną, a także na s, sz, h, np. zbieleć, zżąć, zsuwać, zszywać, zheblować) 1. «przedrostek nadający aspekt dokonaności czasownikom niedokonanym, np. zanalizować,… … Słownik języka polskiego